توضیحات
دو شهر آستارا که در دو کشور ایران و جمهوری آذربایجان قرار دارند، پیش از جنگ‌های ایران و روسیه یک شهر بوده‌اند که پس از آن بخش شهری و پرجمعیت تر برای ایران و بخش وسیع‌تر و حاصلخیزتر که برای فعالیت‌های کشاورزی بسیار مناسب بود بر اساس عهدنامه گلستان و عهدنامه ترکمانچای از گیلان جدا و به روسیه تزاری واگذار شد. شهرداری این شهر در سال ۱۹۴۵ میلادی بنیان‌گذاری شد.
نقشهٔ ممالک ایران از ابراهیم متفرقه در سال ۱۷۲۹- در این نقشه از شهرهای آستارا و لنکران به عنوان بخشی از ناحیه گیلان یاد شده است.
نقشه‌ای از دریای کاسپین که به دست امانوئل بوئن در سال ۱۷۴۷ میلادی کشیده شده است. شهرهای آستارا و لنکران در گوشه چپ پایین به عنوان بخشی از ناحیه گیلان دیده می‌شود.
این شهر در دوره امپراتوری روسیه، یکی از روستاهای ناحیه لنکران در استان باکو بود. آستارا در سال ۱۹۱۱ میلادی دارای یک اداره گمرک، یک پاسگاه مرزی با یک درمانگاه، یک اداره پست و تلفن، یک کلیسای ارتدکس، یک بازار و یک داروخانه بود. در سال ۱۹۱۵، یک شرکت نفتی در آن گشایش یافت.
در طول جنگ داخلی پس از فروپاشی امپراتوری روسیه آستارا چندین بار میان بلشویک‌ها و حزب مساوات باکو دست به دست شد. این شهر در ۴ می ۱۹۲۰ میلادی در عملیات باکو به اشغال ارتش سرخ درآمد. در دسامبر همان سال، دسته‌هایی از شورشیان که در ناحیه لنکران به فرماندهی جمال پاشا فعالیت می‌کردند به پادگان آستارا حمله کردند و سربازان ارتش سرخ را وادار به ترک شهرک و رفتن به سمت ایران کردند. رزم‌ناوهای شوروی در سحرگاه ۲۳ دسامبر به آستارا نزدیک شدند و نیروها بر درون شهر وارد شدند و با شکستن مقاومت مردمی با توپخانه کشتی‌های ناوگان کاسپین، یگان‌های ارتش سرخ دوباره کنترل آستارا را به دست گرفتند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.